PEYGAMBER efendimiz nasıl yaşadı

[UnUtMa_BeNi_99]

Fahr-i Kainat Efendimiz (SAV):


* İnsanların en cömerdi idi.

* Sıkıntılara göğüs germe bakımından göğsü en geniş olanı idi.

* İnsanların, sözü en doğru olanı idi.

* Üzerine aldığı işi en iyi şekilde yerine getireni idi.

* Akrabalarına en çok ikramda bulananı idi.

* Kendisinden bir şey istendiğinde istenilen şey varsa verirdi. Yoksa, eğer bulabilecekse vereceğine dair söz verirdi. İmkânı olmadığı takdirde susardı.

* İnsanların en cesuru idi.

* Az söyler, az konuşurdu.

* İnsanların en mütevazısı idi.

* Hastaları ziyaret ederdi.

* Kölelerin bile davetine icabet ederdi.

* Evde zevcelerinin işlerine katılır ve onlara yardım ederdi.

* Çocuklara selâm verirdi.

* Kendisini çağıran (seslenen kişiye) 'buyurun' diye cevap verirdi.

* Bir meclise girdiği zaman orada hangi konu konuşuluyorsa bu yönden onların sohbetine katılırdı.

* Gülmez daima gülümserdi.

* Yürürken sallanmaz ve adımlarını fazla açmazdı.

* Tedbirlerini muntazaman alırdı.

* Hâlis bir çöl arabı O'nu ilk gördüğünde:

' - Vallahi gördüğüm şu simâ yalancı olamaz' derdi. Görünüşü itibariyle de doğruluğuna şahadet ederdi.

* Yaşayışı gayet sade idi.

* Kendi işlerini kendi görmeye çalışır, kimseye yük olmak istemezlerdi.

* Daima şefkat ve merhametli olurdu. Şefkat ve merhametten yoksun olanlar, tevazudan da mahrumdurlar.

* Bir meclise girdiğinde başköşeye geçmez, orada boş olan yer neresi ise oraya otururdu.

* Kendisi için ayağa kalkıp ta'zim edilmesini istemezdi.

* Övülmekten hoşlanmazlardı.

* İnsanlar arasında ayırım yapmazdı.

* İnsanların en adaletlisiydi.

* Günün ilk saatlerinde uyanır bir daha uykuya yatmazlardı.

* Öğlen vaktinde kısa bir kaylule (öğle uykusu) yaparlardı.

* Az yer, az konuşur, az uyurlardı.

* Eve girdiklerinde selâm verirlerdi.

* Dişlerinin, tırnaklarının ve vücutlarının temizliğine çok önem verirlerdi.

* Sağlığı yerinde olduğu müddetçe kimseden emir verip yardım istemezdi.

Hz. Aişe anamız diyor ki:

- Kalkar suyunu kendisi içerdi. İçtikten sonra da bana dönüp:

'- Ya Aişe su ister misin? İstiyorsan sana da su vereyim' diye sorarlardı. İstersem getirip su verirlerdi.

* Söz verdiğinde kesinlikle sözünü yerine getirirlerdi.

* Kimseyi asla aldatmazdı. 'Aldatan bizden değildir' diye buyurmuşlardı.

* Daima tebessüm ederlerdi. 'Gülümsemenin de bir çeşit sadaka olduğu'nu emir buyururlardı.

[ZaLiM_-_99]

tşkler kanka.